این روزا خیلی احساس تنهایی میکنم خیلی زیاد...

دلم الان یه پیاده رویی تنهایی میخواد که سرما تا مغز استخونم بره و بلرزم از سرما

جوری که صدای بهم خوردن دندونامو بشنوم...

دلم خیلی پره از همه چیز و همه کس...دلم میسوزه واسه خودمون تو اوج جوونیم و تو بدترین شرایط.

قدرت افتاده دست آدمای نالایق...هممون تو یه خواب عمیقی فرو رفتیم.. بیسوادیم ترسوییم 

صفحات اجتماعی پره از فوش های بد بد... عقده ایم...چرا ما اینجوریم؟؟؟ چرا خودمونم به فکر تغییر

خودمون نیستیم؟؟ جوون 35 ساله بیکار مجرد نا امید...چ زندگیه که داریم؟؟؟

کی قراره درست بشه؟؟ کی میشه دست بکشیم از سر دادن شعارهای چرت و پرت تو راهپیمایی ها

کی میشه از جهل و نادانی بیاییم بیرون؟؟!! خوبامون که یا رفتن و یا دارن میرن از مملکت...

هواپیما اینجوری170 نفر بی گناه رفتن...اینم از سیستان..

تو قرن 21 زندگی میکنیم ولی هنوز سیل و زلزله داره زندگیامونو نابود میکنه..تا یه تقی به توقی میخوره

درخواست کمک از مردم میکنن...با یه مربع و ستاره بی ناموسا سر ماها شیره میمالن

ای لعنت به مملکتی که اجازه داده مردمش تو خونه های گلی زندگی کنن..تف به مملکتی که ....

البته این مسئولینم خود مردم انتخاب میکنن..همون خودمونیم ک بهشون بها دادیم و

الان شدن مرفه بی درد پس تقصیر خودمونه ک الان وضعمون اینه..خبر میگه نماینده ولی فقیه تو

سیستان رفته بین مردم و داره به درد دلشون گوش میده!!! موندم بخندم یا گریه کنم ..خودش و بچه

هاش تو اوج رفاه آرامش الان رفته فقط گوش میده نمیتونه غلط دیگه ای بکنه؟؟!!! مرتیکه ی مفت خور

مردم دارن نابود میشن آشغالِ بی وجدان رفته فقط گوش بده همین؟؟؟

مردم بدبخت کرمانشاه هنوز تو کانکس دارن زندگی میکنن!!! این همه پول داره به کجا میره پَ؟؟

چرا کسی چیزی نمیگه؟؟!!!!!!

لیاقتمون همینه که یه مشت بی سواد احمق نفهم بیان رو کار و بشن مرفه بی درد و مام

چاپلوسیشونو بکنیم تو 22 بهمن و تو انتخابات و تو.....

مقصر خود ماهایم...

ناامیدم..دلتنگم..بی حالم.‌..پرم از انرژی های منفی...