"بـه نـام تو که تنها امید روزهای تاریک زندگیمی"

از خودم و کارام متنفررررررررررممممم!!!

من یه آدمم که ادعام گوش آسمونو کر میکنه، یه ساله هی میگم این کارو میکنم اون کارو میکنم ولی تهش هیچی

خیلی عصبیم از دست خودم!

یه ماه پیش نمیدونم چ مرگم شده بود اینقد تو خودم بودم ک کلی از زندگی عقب افتادم،الانم اینقد کند دارم پیش میرم که...

اگه 10 پله برای رسیدن به اهدافم باشه من رو پله ی -1 هستم اینقد کند و تنبل و بشعورم..حقیقتا خسته شدم

این یه ماهو باید اینقد به خودم سخت بگیرم تا یکم جلو بیفتم!

ببینم آخر ماه ب کجا میرسم :)

خدایا به امید خودت :)

+خاک تو سرت سمیه 

+ سه شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۹ 11:34 خانومِ سین :) |